ASHAB-I KİRAM / TABiiN / TEBEİ TABiiN

SAHABE; lügat olarak "arkadaş" anlamına gelen bir kavramdır



ıslahta ise; "peygamöber(sav) efendimiz ile görüşen,onun sohbetinde bulunan arkadaşlarına denir



bir kişinin SAHABE'den sayılması için; onunla görüşüp,sohbetinde bulunmuş olmalıdır

peygamber efendimiz(sav) döneminde yaşayan,ona iman eden, fakat onunla görüşmeyen kişiler SAHABE sayılmazlar.



TABİİN; tabi'e kelimsinden gelir.bu kelime "takip eden,ittiba eden," manalarına gelir



tabiin; "peygamber efendimizin(sav) ashabını gören onların sohbetlerinde bulunan,onlardan hadis rivayet eden kimselerdir".



TEBEİ TABiiN (EVLİYA); lügatte, "arkadaş,dost" manalarına gelir



ıstılahte ise; "takva ve zihd'te ilerlmiş,



Onlar görüldüğü zaman akla Allahu Teâlâ gelir. Yüzleri nurludur. Onlarla beraber bulunanlar şakı olmaz."(rasulullah (sav)