HASRETİM

Gün gelir belki giderim buralardan
Kanların ırmak olup aktığı memlekete
Gün gelir belki giderim bu şehirden
Selamlarımı iletilir size turnalar
Gözyaşlarımı ırmaklar
Ne ardımdan sallanan bir el nede mendil olacak
Yalnız ayak dibimde birkaç vefasız yaş
Ve sevgiliye yollanmamış nameler
Şiire sevdalı gönlümde hüzün
Ve ölüme inat bir yürüyüş
Dudaklarımda yas tutmuş bir ıslık
Giderim ölüm kokan kan kokan vadilere
Bir kurşun olurum bir yıldırım
Sonra bende düşerim kan kokan topraklara
Annem ağlamaz agıtlarla ardımdan
Yar yokki yas tutsun gecenin katranına
Mecazi bir sevdanın ardından
Katılırım kimsesizlerin kervanına
Yalnızların kervanına
Esir edilmemiş duygular yeşerir
Göğsümde
Kimse bilmez yüreğimdeki ateşi
Ben şehadet sevdalısı
Kimse bilmez içimdeki şehadet kor’unu
Yanmayan bilmez sevmeyen görmez
Ferhat misali dağ delmek neki
Mecnun misali çöl aşmak neki
Kerem gibi ateşe dalmak neki
Gel yanda gör hakkın aşkına
Gün batar gözünde herdem
Şehadete koşamayana
Ey şehadet ben sana sevdalı ben sana aşık
Bir gelde gör nasıl sana hasretim
Gel de gör ne hallerdeyim
Sensiz,
Sessiz,
Çaresiz…