Ey nefsim

Uçuk bir akşamın hüznü var yüreğimde ay karanlık caddeler sessiz
Sarhoş naraları incitir düşüncelerimi
Bir çıkmazın içine sürüklenir giderim
Ah ellerini üzerimden çekmeyen zalim nefsim
Ne istersin benden
Yorgun, bitab düşürdün beni
Benliğimden utandırdın beni
Bırakta yaşayayım bana verilen dünya rolünde
Rolüm gereğince
Yaşayayım hayat çizgisinin en şereflisinde
Gel RABbime gidelim derim gelmezsin
Beni bırak gider gizmezsin
Her türlüsünü çektim acıların ızdırapların
Yüreğim kan gölü bir görsen
Anlasan pişmanlığın yanar dağlarındaki lavların sogukluğunu bende
Umudun son kertesinde yüreğim ah
Çıldıran bir neslin eseriyim ben
Hakka isyana koşan seninle dost olan bir neslin neferiyim ey nefsim
Gel dönelim yalancı afakların gün batımlarından
Yürüyelim Hakka dogru
Bak ciğerlerim pare pare çaresizim yorgun düştüm
Yalancı sevdalardan
Yüzümde dost sırtımda hançer olanlardan
Sende yapma vurma artık
Bak yüreğimin yangınları dilimdeki ah cihanı ateşe verdi
Uslan artık uslandır beni
Dünyevi sevdaların esiri oldum
Bir yarin hayalinde yandım kavruldum tutuştum
Kerem gibi
En büyük sevdayı kararttın gözlerimde
RABbime isyan içinde olanların bile önüne aldın beni
Ne olur dön özüne yangınlara gidiyoruz dön özüne ne olursun
Bak her yanım günah isyan taşan nehirlere döndüm
Denizlerin mavisinin kara bağlamış yası oldun gönlüme
Her mevsimi hazan yaşadım
Soldum dalımda
Gül kurusu akşamların kederlerini sinemde taşıttın
Yetmezmi ey nefsim yetmezmi
Hüzünleri bölük bülük yüreğime nakşedişin
Yetmezmi Ey Nefsim