UYANIN

Bir geceydi kapkara
Ne yıldızlar vardı nede ay
Belki de onlarda korkmuşlardı çekilmişti gökyüzünden
Sizlerin film gibi izlediginiz sahneleri
Bombalar patladı ardı ardınca
Mışıl mışıl uyuyan çocuklar uyanmadılar bir daha
O güzelim rüyalarından hayallerinden
Şimdi uyuyorlar oysa oynama zamanları
Yaşıtlarının gülücükler saçtıgı yaşıtlarda
Onlar uyudular
Kimisi bilye yerine taşları yontup oynadılar
Kimisi arkadaşının kafasına sıkılan mermi kovanlarıyla
Taş attılar bazen kaçarken tanklardan
Çogusuda kaçamıyordu ayakları yoktu
Taş atıp durdular demir yığınlarının arasına saklanmış
Taş yüreklilere
Oyunları bozuldu füzelerle
Haykıracak bir nefes bile alamadan
Sonra anneler vuruldu
Çocuğunun gözlerinde son bir bakış bırakırken
Son şefkat busesini konduramadan anlına
Kokuyordu artık her yer
Kan barut ve korku kokuyordu
Ve camii de vuuldu insanlar
Hemde kalleşçe sırtlarından
Hiç acınmadan göz kırpmadan
Ağzı süt kokan kanlı bebekleri vardı annelerin
Parçalanmış küçücük vücutları
Bebekler bile alışmıştı kan kokusuna bomba ve kurşun seslerine
Önceleri doğanlar evvela ezan sesini duyarlardı kulanlarında
Dünyaya göz kırparken
Şimdi kurşun sesleri yırtar kulak zarlarını ilk doğduklarında
Ezanı duymadılar namluların çığlıkları kadar
Sevinci bilmediler, acıyı bilmedikleri gibi
Her çocuk şehid olmak için doğuyordu
Ölmek için yaşıyorlardı
Öldükçe dirildiler
Kendilerini görmeyen bilmeyen duyarsız bir dünyaya karşı
Gaflete uyumuş dünyaya karşı
Ve bir söz vurulduklarında LA İLAHE İLLALLAH MUHAMMEDEN RESULALLAH
Sizlerede bir nasihat bir haykırış bir uyarı
Uyanın ey gaflete dalmış Müslüman uyanın
Bir daha uyanmamak için uyanın bugün biz yarın siz
Uyanınnnnnnnnnnnnnn…..