Bu gece en hüzünlü şiirler uyanıyor yüreğimden
Gönlümün derin kuytularından sessiz ağlayışlar geliyor
Gökte gece yelinin sensiz türküleri
Ve hazan mevsiminin yeli esiyor yüzümde
Gecenin hüznü çöreklenir sensiz zamanlara
Uykunun dem tuttuğu bir baygınlığın göz kırpışı çırpınır
Çekilmez acıların gözlerimdeki hüzmeleri arar seni
Sen yoksun sultanım unuttum ben beni
Aymazlıklarım son haddinde çaresiz yüreğimde
Yokluğunun hayallerini bile terk etmek uğraşında benligim
Sana öyle hasretim ki anlatılması imkansız
Aklıma geldiğinde soluğu kesilir nefesimin
Anlından öperim ölümü sana kavuşmak için
Sende biliyorsun can Efendim
Toprak yağmura doyar ben sana asla
Anıldımı adın donar damarımda kan
Yaş birikir sana hasret gözlerime
Dizlerimin bağı çözülür sen diye ağlayanı gördümmü
Yorgun çıkan her nefesimde yüreğimde volkanlar kaynar Efendim
Ama bak yine olmadı gelemedim dizlerinin dibine
Ağlayamadım ayaklarını öperek
Sana yandım tutuştum alev aldı her ah’ım sen yoksun
Hasret düğüm düğüm tutkular halinde
Sevda iklimleri eser senli zamanların muştularında
Ensar doymadı ,Hatice annem doymadı
Seni görmeyen bu gözler
Bu sana yanan yüreğim nasıl doysun Efendim
Bir ışıksın günah dağları yüklenmiş omuzlarıma
Öyle bir yük ki hasretin dağlar eridi sensizliğin düşüncesinden
Bir ben kaldım naçar sana tutkun sana sevdalı
Bak Efendim ellerim semada bir Sensin dilimden eksilmeyen
Bilirim gözyaşlarım senin avuçlarında sen ağlarsın bana
Ben sana uzak anlarındayken gaflete uyumuş halimde
Sen yanarsın bana Ümmetim diye
Ben yanarım cehennemin ateşine yürürken senden uzağa
Sana tutsak sana vurgun yedim deryadaki balık misali
Bilal olamadım Hamza olamadım
Vahşi dahi olamadım sana hasret yaşayan seninle
Ben bilirim RABbim bilir yüreğimin kor yangınlarını
Ben bilirim ben
Kör olsada sensiz görmesem dünyanın güzelliklerin
Ravsana gelsem canımı orada versem
Ağlasam ağlasam sana ümmet olamadığıma
Şikayetlerimi arz-ı endam etsem beni sana uzak tutanların
Anlatsam anlatılmıyor
Heceler öksüz kelimeler kifayetsiz
Belki tek bu anlatır sana olan hasretimi can Efendim
Toprak yağmura doyar ben sana asla Efendim
Ah ölüm ah gel al beni Efendimin dizi dibine
Alda boş verem artık dünya zevkine
Ben ona aşığım bir gidem gönül ehline
Toprak yağmura doyar bu yürek doymaz can Efendime
Konu: Toprak yağmura doyar ben sana asla Efendim 
Çarş. Ara. 23 2009, 12:27
